Canim Abime...

Sevgili Abişkom,

Her dogum günümüzde olduğu gibi bu sene de sana bi pasta alıp hediyeni verip dogum günü kutlamayı çok isterdim. Ne yazık ki çok uzaktayım. Biliyorum sen de burada olmayı çok isterdin. Umarım seneye her şey younda gider ve bir sonraki dogum gününü burda beraber kutlarız. Bu sene farklı bir şey yapıp, bu yazıyı yazmaya karar verdim. Sana, benim gözümden, seni biraz anlatmaya çalıştım. 

Herkesin hayatında bir kahraman, bir idol ve bir şans meleği vardır. Benim hayatımda da çok şükür ki hepsini bir arada elinde bulunduran sensin. Hayatim boyunca istesem de istemesem de hep seni gözlemledim. Senin sevdiğin ve yaptığın seyleri taklid ettim. Çoğu seyde de sen yönlendirdin beni. Belki biraz erkek gibi yetiştim bu yüzden; Futbolu sevdim, arabaları sevdim, filmleri hep merakla bekledim. Sporun ve filmlerin hayatımda büyük bir parca olmasını sağladın.

Insanlar benim uzerimde nasıl bu kadar büyük bir rol oynadığını merak ediyorlar. Her seyden ve herkesten önce aklıma ilk gelen kisisin sen; çünkü Sen hiç bir zaman benim icin sadece abi sıfatında olmadın. Sen hep daha fazlası oldun. Sen benim ikinci babam oldun, en iyi arkadaşım oldun, her sekilde sarıldığım ilk kişi sen oldun. Beni hayatim boyunca her kotu seyden korudun ve kolladın. Beni eğittin, bana yol gösterdin, yoldaş ve çok büyük bir sırdaş oldun. Gece korkmayayım diye zaman zaman gelip benimle uyudun, hep beni sahiplendin. Çoğu şeyi annemle babama bırakmadan hallettin. Adimin Nil olmasında bile en büyük rolu oynamışsın. Hep benim icin mükemmel bir abi oldun. Hala da öylesin ve bu hiç bir zaman değişmeyecek.

Seninle her kardeş gibi sürekli vakit geçiremedik. Her kardeş gibi kafamıza estiği an bi sokağa çıkıp yürüyemedik ya da istediğimiz restauranta gidemedik. Belki senin sorumlulukların bunu yapmamıza izin vermedi. Ama bu sayede beraber mac izledik. Oturduk Fenerbahce maclarını izledik sonuna kadar. Sadece Fener değil aslında bütün lig ve takımların. Futbolu öğrettin. Filmler izledik hep hayalini kurduğumuz Hollywood filmleri… adim adim bana film sevgisini aşıladın. En çok da bi insanin nasıl bir seyin doğru yollarla kazanılabileceğini öğrettin. Hırsın ve azmin belli kurallar ve çerçeveler icinde nasıl basarıya ulaştırdığını gösterdin. Kimseye kulak asmadan, hakkında çıkan yerli yersin, doğru yanlış haberleri gözardı ederek, sonunu Allah’a bırakarak devam ettin yoluna. Bendeki etkin bu yüzden çok daha fazla.

Hiç unutmuyorum lisede okuldan gelip çantanı bi yana fırlatıp önce benimle oyun oynayıp sonra maclara gittiğini. Hep pesinden gelmek isterdim ve ağlardım. Belki de gönlüm olsun diye benimle futbol oynardın. Hayati da oynamayı da ayni sekilde adim adim öğrettin bana. Koridorun ucundaki kapının önüne beni kaleci olarak koymakla başladın. Şut çektiğin toplar senin bana verdigin öğütlerdi. Onları sıkıca elimde tuttum. Ben büyüdükçe yavaş yavaş koridorda yürümeye ve koşmaya basladım elimden tutttun ve nasıl topa girileceğini, topu nasıl alabileceğimi gösterdin. Bunlar benim hayata karşı duruşumu bulmak icindi. Sen benim elimden tutup her yere sokarak insanları nasıl tanıyacağımı ve nasıl is yapılacağını öğrettin. sonraysa Elimi bıraktın bu sefer paslaşmaya başladık. Kendi ayaklarımın uzerinde durup nasıl bir takim olabileceğimizi gösterdin. Simdi ise beraber gole doğru koşuyoruz. Hedeflerimize ve hayallerimize…  Umarım sana hep iyi bir takim arkadaşı hep iyi bir kardeş olabilmişimdir. Olmadıysam bile sen biliyorsun ki çabalıyorum :)

Yeni yasin umarım bu hayallerine daha da yaklaştırır seni. Umarım  hep en iyi asisti yaparım ve golu hep sen atarsın. Iyi ki benim abimsin !

Dogum gunun kutlu olsun. Seni çok seviyorum. 

Niloş

PS: Bu mektubu sana özelden yollamak istemedim çünkü herkes bilsin istedim Dünya’nın en özel abisinin benim için ne olduğunu.